Θέμος Σκανδάμης Live
- Ημερομηνία Διεξαγωγής 07/04/2010
- Χώρος Καφωδείο Ελληνικό
Την πρώτη ζωντανή εμφάνιση του Θέμου Σκανδάμη στη Θεσσαλονίκη παρακολουθήσαμε την Τετάρτη το βράδυ στο Καφωδείο Ελληνικό. Ο τριαντάχρονος τραγουδοποιός που το 2008 μας είχε εντυπωσιάσει με το δισκογραφικό του ντεμπούτο με τίτλο Μακροβούτι, ανέβηκε από την Αθήνα μαζί με τη σταθερή συνεργάτιδά του Σταυρούλα Παυλίκου (φωνή και φλάουτο) και συμπράττοντας με ακόμα τρεις θεσσαλονικιούς μουσικούς, τον Παναγιώτη Μανωλίδη (κιθάρες), τον Θεόφιλο Ματθαίου (μπαγιάν) και τον Θανάση Καρυπίδη (βιολί) σχημάτισαν μια αρκούντως δεμένη και κεφάτη μπάντα. Τόσο δεμένη και εντός κλίματος των τραγουδιών μάλιστα που θα στοιχημάτιζε κανείς ότι παίζουν καιρό μαζί. Ο Σκανδάμης υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς ομιλητικός και ευδιάθετος, αν και ελαφρώς αμήχανος, προλογίζοντας τα τραγούδια του με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, προσπαθώντας να ξεκλειδώσει έτσι κάποια ιδιαίτερά τους νοήματα.
Το πρόγραμμα περιείχε βέβαια πολλά από τα ήδη δισκογραφημένα τραγούδια του Σκανδάμη όπως τα “Οδοφράγματα”, την ατμοσφαιρική “Ταράτσα”, το “Διαστημικό Μωρό”, τα αισθησιακά “Λυκάκια”, τα “Κάλαντα” με μια ξέφρενη κατάληξη, ή την “Ξώβεργα”, που στο δίσκο είχε τραγουδήσει η Μάρθα Φριτζήλα, σε μια ερμηνεία του ίδιου του Σκανδάμη. Αυτό που μας εξέπληξε ωστόσο ευχάριστα ήταν το πλήθος καινούργιων τραγουδιών που παίχθηκαν και που μ’ ένα πρώτο άκουσμα φάνηκαν ιδιαίτερα πρωτότυπα θεματικά και εξίσου ενδιαφέροντα μουσικά με αυτά απ’ το Μακροβούτι και με την ύπαρξη και κάποιων πιο λαϊκών ρυθμών. Απ’ αυτά τα καινούργια ας αναφέρουμε ενδεικτικά μια εκπληκτική μελοποίηση ενός ποιήματος του Ιvan Goll που ερμήνευσε η Σταυρούλα Παυλίκου, ένα τελολογικής φύσης τραγούδι με τίτλο “Γκραν Φινάλε” κι ένα τραγούδι για τον Καραγκιόζη και ειδικά τον καραγκιοζοπαίχτη Άθω Δανέλλη στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν ως εισαγωγή τα “Λουστράκια” του Μάνου Χατζιδάκι. Επίσης ακούστηκε μια ωραία διασκευή της “Σατράπισσας” του Τσιτσάνη με τον Σκανδάμη να παίζει επιδέξια κάτι σαν …καραμούζα, το “Cambia, Todo Cambia” της Mercedes Sosa από την Παυλίκου και στο τέλος σχεδόν του προγράμματος το “Περβόλι”, ένα ριζίτικο απ’ τον Σκανδάμη a capella. Κάπου εδώ να πω ότι στο live οι φωνητικές δυνατότητες του Σκανδάμη φάνηκαν αρκετά πιο εντυπωσιακές απ’ όσο μπορούσε να συμπεράνει κανείς ακούγοντας τον δίσκο, ενώ αντίθετα η χημεία που υπάρχει μεταξύ των φωνών του Σκανδάμη και της Παυλίκου ήταν απ’ την αρχή ξεκάθαρη και με το live απλά επαληθεύτηκε.
Η επιλογή του χώρου αποδείχθηκε ιδανική, αφού το Καφωδείο Ελληνικό που βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης είναι ένας μικρός αλλά φιλόξενος χώρος με άψογη αισθητική και ασφαλώς ενδείκνυται για τέτοιου είδους παραστάσεις που απαιτούν μια πιο άμεση επαφή καλλιτέχνη και κοινού. Ο αρκετός, για Τετάρτη βράδυ, κόσμος φάνηκε να ανταποκρίνεται θετικά απέναντι σε τραγούδια που τα πιο πολλά απ’ αυτά, τα άκουγε για πρώτη φορά, αλλά δυστυχώς όχι τόσο ώστε να σταματήσει να συνομιλεί φωναχτά κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του προγράμματος. Μια συνήθεια που δυστυχώς τείνει πια να γίνει ο κανόνας συμπεριφοράς του κόσμου στις συναυλίες κι όχι η εξαίρεση.
Κείμενο: Αλέξης Βούκαλης
Πρώτη δημοσίευση: 12 Απριλίου 2010, στο avopolis.gr