Τάσος Γεωργόπουλος – Χαρταετός
- Ημερομηνία Κυκλοφορίας 11/2010
- Εταιρεία Protasis
Μια γιορτή με έντονο πολυπολιτισμικό χαρακτήρα θέλησε να στήσει σ’ αυτόν τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο ο Κεφαλλονίτης τραγουδοποιός Τάσος Γεωργόπουλος. Όχι βέβαια ότι υπήρχε εξαρχής κάποιος συγκεκριμένος στόχος ως προς αυτό, αλλά η ζωτική ενέργεια που αναβλύζουν τα τραγούδια καθώς και το πλήθος των καλεσμένων που συμβάλλουν με κέφι και όρεξη δίνουν ξεκάθαρα μια τέτοια αίσθηση. Η κεντρική ιδέα που βρίσκεται άλλωστε πίσω απ’ τον Χαρταετό θέλει μουσικούς και τραγουδιστές από διάφορες χώρες τις μεσογείου όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Τουρκία και φυσικά η Ελλάδα, να συμπράττουν μουσικά κουβαλώντας ο καθένας ξεχωριστά τη γλώσσα, την κουλτούρα και τις διαφορετικές μουσικές ενδεχομένως απόψεις του, στοχεύοντας όμως σε ένα κοινό αποτέλεσμα παραγόμενο με μια, αναγκαστικά, ανοιχτόμυαλη διάθεση.
Εννέα λοιπόν τραγούδια, τα περισσότερα σε στίχους και μουσική του Γεωργόπουλου, αλλά και στίχους στα Ιταλικά, τα Ισπανικά και τα Τούρκικα σε συνεργασία με τους ξενόγλωσσους ερμηνευτές τους. Ο Γεωργόπουλος χωρίς να απαρνείται τον ηλεκτρισμό που κυριαρχούσε σαν ύφος στον προηγούμενό -άξιο αναφοράς- δίσκο του, φιλοδοξεί εδώ να δημιουργήσει ένα γοητευτικό χαρμάνι από λόγια και μουσικές που να παραπέμπουν χαλαρά σε παραδόσεις της μεσογείου (έστω κι αν οι αναφορές στην ελληνική παράδοση δεν είναι παρά ελάχιστες). Πολλοί οι μεμονωμένοι μουσικοί αλλά και τα μουσικά σχήματα – όπως οι Poly’s Quartet ή οι Τζουμ- που συνέβαλλαν στο τελικό αποτέλεσμα, ενώ ένα τραγούδι γράφει και τραγουδάει η Ευαγγελία Σκιαδαρέση. Ο αυτοσχεδιασμός μάλλον αυτονόητος σε τέτοιες περιπτώσεις κι εδώ ευτυχώς διατίθεται σε επαρκείς δόσεις, ενώ θετική είναι και η τόλμη με την οποία εμπλέκονται όργανα ετερόκλητα μεταξύ τους. Οι μελωδίες των τραγουδιών είναι ευδιάκριτες και αποτυπώνονται εύκολα στη μνήμη ενώ οι στίχοι είναι σαφές ότι εστιάζουν σε θέματα με πανανθρώπινο χαρακτήρα (εκπληκτικό απ’ αυτή την άποψη το υπαινικτικό τραγούδι “Ξένος” που γράφτηκε με αφορμή τον βαρύ τραυματισμό ενός μετανάστη από Έλληνες λιμενικούς) κι ως προς αυτή τους την επιδίωξη στέκουν πολύ καλά.
Παρόλο που το άλμπουμ διαθέτει στο σύνολό του αρκετή ένταση, οι δύο κορυφώσεις του ωστόσο θεωρώ ότι έρχονται από δύο πιο χαμηλόφωνα τραγούδια. Αρχικά στο εξαιρετικό “Φθινόπωρο Στη Ραμάλα” όπου συναντάμε την μάλλον πιο ουσιαστική συμμετοχή της Dilec Koc σε ελληνική παραγωγή και στο όμορφο, μελαγχολικό “Είναι Πλοία Οι Αγάπες” με τους στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη και τη συμμετοχή του Χάρη Κατσιμίχα. Αν θέλουμε, από την άλλη, να σταθούμε σε κάποια αρνητικά είναι αλήθεια πως το άλμπουμ πάσχει από έλλειψη ομοιογένειας, ενώ κάποια συνταιριάσματα, όπως αυτή της Μαριώς με τον Ισπανό Tonino Coritone στο τραγούδι “Κορίτσια” για παράδειγμα, χωρίς να είναι κατ’ ανάγκην αποτυχημένα ή ενοχλητικά, στέκουν ατεκμηρίωτα από αισθητική άποψη. Ακόμα κι έτσι όμως ο Χαρταετός δε παύει να είναι ένα γοητευτικά παράξενο άλμπουμ που αξίζει να ακουστεί απ’ όσους αρέσκονται σε τέτοιου είδους συνεργατικά πειράματα.
Κείμενο: Αλέξης Βούκαλης
Πρώτη δημοσίευση: 28 Ιανουαρίου 2011, στο avopolis.gr