Μια συλλογή με κάποια παλιότερα τραγούδια του Ορφέα Περίδη είναι η συγκεκριμένη κυκλοφορία, η οποία αποτελείται από δύο cd. Στο πρώτο με τη συμβολή κάποιων φίλιων καλλιτεχνών επανεκτελούνται κάποια τραγούδια από προσωπικούς δίσκους του Περίδη ή συμμετοχές του σε δίσκους άλλων και στο δεύτερο επιχειρείται να αποτυπωθεί η ατμόσφαιρα των ζωντανών του εμφανίσεων. Τα δεκαπέντε χρόνια επιτυχημένης πορείας του Περίδη στο ελληνικό τραγούδι και οι επτά προσωπικοί του δίσκοι κάνουν το δίχως άλλο την απόφαση μιας τέτοιας κυκλοφορίας να φαίνεται δικαιολογημένη.

Ξεκινώντας απ’ το δεύτερο cd, βρίσκουμε κάποιες live ηχογραφήσεις τραγουδιών από τις εμφανίσεις του Περίδη τον Απρίλιο του 2008 στον Σταυρό Του Νότου, στην Αθήνα. Η Μελίνα Κανά κι η Λιζέτα Καλημέρη τον συνοδεύουν σε μερικά απ’ τα πιο δημοφιλή του τραγούδια (‘’Η Φωτοβολίδα’’, ‘’Αχ, Να Σε Δω’’, ‘’Μάτια Μου’’, Φεύγω’’ κ.α.) δίνοντας έναν διαφορετικό τόνο απ’ αυτόν των πρωτότυπων εκτελέσεων. Αυτή είναι κι η μόνη στην ουσία διαφοροποίηση, αφού κατά τα άλλα δε συναντάμε κάποια διάθεση πειραματισμού ή εναλλακτικών εκτελέσεων. Έτσι αυτό που μένει είναι μια συλλογή επιτυχιών του Περίδη διανθισμένων με μια κάπως ασαφή αίσθηση ζωντανής ηχογράφησης η οποία δίνεται κυρίως απ’ τα χειροκροτήματα στο τέλος των τραγουδιών και κάποιες σκόρπιες κουβέντες του Περίδη.

Στο άλλο cd, που έχει περισσότερο «ζουμί», ο Περίδης έχει καλέσει κάποιους συναδέρφούς του να ηχογραφήσουν εκ νέου παλιά του τραγούδια: ο Διονύσης Σαββόπουλος λέει μαζί με τον Περίδη το ‘’Ντέρμπι/Χούλιγκανς’’, τραγούδι απ’ το ντεμπούτο-άλμπουμ του Αχ, Ψυχή Μου Φαντασμένη (1993), ο Σωκράτης Μάλαμας τραγουδάει εκπληκτικά το ‘’Γιατί Πολύ Σ’ Αγάπησα’’ απ’ τον δίσκο Απ’ Το Παράθυρο Κοιτώ (2004), ο Φοίβος Δεληβοριάς ερμηνεύει το ‘’Μια Νότα’’ απ’ τον ίδιο δίσκο, ο Παύλος Παυλίδης το ‘’Για Πού Το ‘Βαλες Καρδιά Μου’’ απ’ τον ομώνυμο δίσκο του 1999. Τέλος ο Μανώλης Ρασούλης συμμετέχει στο ‘’Δρομολόγιο’’ του Τι Θα Πει Ζωή (2003), ενώ ο ίδιος και ο Πέτρος Βαγιόπουλος συμμετέχουν εναλλάξ στα δύο δικά τους τραγούδια (‘’Το Βαλς’’ & ‘’Ρωσικά Μου Μάτια’’) που τραγούδησε ιδιαίτερα επιτυχημένα ο Περίδης στα άλμπουμ Σελοτέιπ (1997) καιΤι γυρευεις μες στην Κινα Τσακι Τσαν; (2000) αντίστοιχα. Επιτυχημένες οι επιλογές, αφού όλοι οι συμμετέχοντες δίνουν με τις προσωπικότητές τους εναλλακτικό χαρακτήρα στα τραγούδια, και πάλι όμως μονάχα σε ερμηνευτικό επίπεδο. Εξαίρεση ίσως αποτελεί η ερμηνεία του Παυλίδη του οποίου η φωνή δε φάνηκε να ταιριάζει ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο τραγούδι. Έχει ωστόσο ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς πως ένα τραγούδι δέκα χρόνων, όχι απ’ τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Περίδη, ενέπνευσε φέτος να το επανεκτελέσουν δισκογραφικά δύο καλλιτέχνες τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, όπως ο Παυλίδης και ο Βασίλης Καρράς.

Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη, άτυπη, κατηγορία τραγουδιών σ’ αυτό το cd που ο Περίδης ερμηνεύει τραγούδια δικά του (στη μουσική τουλάχιστον), τα οποία ερμήνευσαν σε πρώτη εκτέλεση άλλοι καλλιτέχνες. Το ‘’Όλοι Οι Τρελοί Τρελοί Δεν Είναι’’ σε στίχους του Ηλία Κατσούλη που είχε πρωτοπεί η Καίτη Κούλλια στον προσωπικό της δίσκο με τίτλο Η Αγάπη Λάθη Συγχωρεί (2004) που είχε επιμεληθεί ο ίδιος ο Περίδης και το ‘’Ο Μικρός Μου Αδερφός’’ σε στίχους του Θοδωρή Γκόνη που είχε πει ο Μανώλης Λιδάκης στον δίσκο του Ο Ήλιος Του Γενάρη (1998). Επίσης υπάρχει ένα καινούργιο τραγούδι με πολύ ενδιαφέρον θέμα και τίτλο ‘’Κυψέλη’’ σε στίχους και μουσική του Περίδη, ενώ τέλος υπάρχουν επανεκτελέσεις πέντε ακόμά τραγουδιών σχεδόν πανομοιότυπες με τις πρωτότυπες, χωρίς να παρουσιάζεται κάποια προφανής αφορμή για αυτό.

Για να μη μακρηγορούμε άλλο, το γεγονός είναι ότι ο Περίδης ξεχωρίζει σήμερα ως ένας απ’ τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της γενιάς του, έχοντας ήδη κάμποσους καλούς και πολύ καλούς δίσκους στο ενεργητικό του. Βρίσκω εκπληκτικό ότι πολλά απ’ τα τραγούδια που έχει γράψει ένας τόσο χαμηλόφωνος δημιουργός έχουν γνωρίσει πανελλήνια απήχηση αντιβαίνοντας στην εσωστρεφή τους φύση. Με τη συγκεκριμένη κυκλοφορία ο Περίδης φαίνεται να επιθυμεί να κάνει μια ανακεφαλαίωση της δισκογραφίας του επιλέγοντας να παρουσιάσει κάποια χαρακτηριστικά στιγμιότυπα, χωρίς ωστόσο διάθεση αναδιαπραγμάτευσης. Αναπόφευκτα το στοιχείο της καλλιτεχνικής έκπληξης απουσιάζει, η ακρόαση του εγχειρήματος όμως ακόμα κι έτσι παραμένει απολαυστική.

Κείμενο: Αλέξης Βούκαλης
Πρώτη δημοσίευση: 21 Οκτωβρίου 2009, στο avopolis.gr